Koniec stażu z urzędu pracy i co dalej

Celem stażu w urzędzie pracy jest pomoc bezrobotnym w zdobyciu praktycznych umiejętności zawodowych bez konieczności zawierania bezpośredniej umowy z pracodawcą. Ich czas trwania nie może być krótszy niż 3 miesiące i dłuższy niż rok. Właściwy burmistrz ma prawo skierować na staż osoby długotrwale bezrobotne, kobiety po porodzie, byłe więźniarki lub osoby niepełnosprawne. Kwalifikują się również osoby bez doświadczenia zawodowego lub dyplomów ukończenia szkoły średniej, które szukają kariery. Tacy stażyści zdobywają przydatne praktyczne umiejętności i wzbogacają swoje CV oraz zwiększają swoje szanse na rynku pracy, jednocześnie otrzymując wynagrodzenie. Dobrą stroną doświadczenia jest to, że liczy się ono do emerytury. Zyskuje również druga strona, czyli pracodawca. Jeżeli daje bezrobotnemu szansę na rozwój, to znajduje kogoś, kto będzie pracował za darmo. Jeśli będzie szukał, może znaleźć stałego pracownika.

Zainteresowany L4? Dzięki naszemu portalowi możesz umieścić je online w kilka minut!

Doświadczenie w urzędzie pracy a ciąża, urlop i zwolnienie lekarskie

Doświadczenie w urzędzie pracy nie tworzy stosunku pracy. Stażysta nie staje się pracownikiem. A skoro tak, to z jednej strony nie ma obowiązków wynikających z prawa pracy, ale z drugiej strony nie ma też uprawnień pracowniczych, m.in. B. prawo do opieki nad zdrowym dzieckiem itp.

stażysta nie jest pozbawiony swoich praw, a sam staż jest dla niego bezpłatny. Stażysta nie otrzymuje wynagrodzenia, otrzymuje tzw. stypendium na staż. Krótka uwaga – to stypendium stażowe nie podlega zasadzie płacy minimalnej. To nie jest płaca. A jeśli tak, stypendium stażowe może być niższe niż płaca minimalna (więcej pisaliśmy tutaj: Czy pracownik może otrzymać wynagrodzenie niższe niż płaca minimalna).

Stażysta nie jest pracownikiem

Osoba rekomendowana przez urząd pracy na staż pojawia się w tym samym czasie co pracownicy zatrudnieni tutaj w firmie i wykonuje w tym miejscu pracę lokalną. Ma również podobne prawa jak pracownicy. Nie oznacza to jednak, że przysługują mu takie same prawa jak pozostałym pracownikom firmy. Stażysta to nie pracownik. Jeśli zostanie oddelegowany do wykonywania zawodu, nie straci statusu bezrobotnego. Stażysta z urzędu pracy nie zawiera umowy o pracę z pracodawcą (choć zadania zlecone mu przez przełożonego wykonuje jak „prawdziwi” pracownicy). Dlatego jego nazwa nadal znajduje się w rejestrze prowadzonym przez PUP.

Po zakończeniu stażu pracodawca zatrudni absolwenta stażu na czas określony zgodnie z umową zawartą przed rozpoczęciem stażu. W umowie o staż osoby zarejestrowanej w urzędzie pracy zamieszcza się protokółowe oświadczenie pracodawcy lub przedsiębiorcy: „Zobowiązuję się zatrudnić osobę(y) na podstawie zawartej i nieprzerwanie ważnej umowy o pracę lub umowy zlecenia na okres co co najmniej 3 miesiące i poinformować o tym wojewodę/burmistrza, składając w ciągu 7 dni odpis świadectwa pracy lub innego zatrudnienia w powiatowym urzędzie pracy miasta/innego miasta.

Wskazówki dla pracodawców

• Aby ubiegać się o staż, musisz przepracować co najmniej 6 miesięcy w biznesie. Do urzędu pracy możesz zgłosić się jako stażysta dopiero od 7 miesiąca zatrudnienia.
• Możesz poprosić o staż z innego biura niż Twoje biuro domowe. Jeśli więc prowadzisz firmę w Katowicach, możesz poprosić pracowników np. z Chorzowa.
• Po złożeniu wniosku urząd ma miesiąc na podjęcie decyzji. Od decyzji nie przysługuje odwołanie.
• Nie możesz internować nikogo, kto wcześniej dla Ciebie pracował.
  
• W aplikacji możesz podać imię i nazwisko swojego kandydata (wraz z rodziną).
• Jeśli żaden wnioskodawca nie jest wymieniony, biuro prześle Ci opłaty.
• Warto wpisać gwarancję zatrudnienia we wniosku. Nawet jeśli nie chcesz nikogo zatrudniać.
• Możesz ubiegać się o kilku stażystów. Możesz przyjąć tylu stażystów, ilu masz pracowników minus jeden.
• Praktykant musi przejść badanie medycyny pracy. Za badanie płacisz we własnym zakresie (60-80 zł).
• Staż opłaca urząd pracy, natomiast wynagrodzenie stażysty wypłaca urząd pracy.
• Staż trwa od 4 do 6 miesięcy.
• Stażysta może wziąć zwolnienie lekarskie.
• Powinieneś zadbać o to, aby stażysta był pod opieką opiekuna. Ty lub inny pracownik musicie być ze stażystą przez cały czas.
• Stażysta nie ponosi odpowiedzialności za wyrządzone szkody.
• Jeśli twój stażysta się nie powiedzie, możesz anulować umowę ze stażystą i poprosić o kogoś innego.
• Po odbyciu stażu nie musisz zatrudniać stażysty. Możesz zatrudnić każdego, jeśli po odbyciu stażu zatrudnienie w Twojej firmie wzrosło. Jeśli nie zwiększysz zatrudnienia, nie będziesz mógł ubiegać się o kolejny staż. Sankcje finansowe nie są planowane.

• Praktykant musi być osobą bezrobotną zarejestrowaną w urzędzie pracy.
• Nie możesz odbyć stażu u swojego byłego pracodawcy.
• Bardzo często o przyznaniu nagrody decyduje kolejność zgłoszeń, czasem także liczba punktów (w zależności od urzędu).
• Praktykant musi przejść badanie medycyny pracy. Koszty ponosi pracodawca.
• Staż opłaca urząd pracy, a nie pracodawca.
• Staż trwa od 4 do 6 miesięcy.
• Jako stażysta możesz wziąć zwolnienie lekarskie.
• Powinieneś mieć opiekę.
• Stażysta nie ponosi odpowiedzialności za wyrządzone szkody.
• Pracodawca nie musi zatrudniać stażysty.
• Wskazane jest, aby stażysta posiadał osobiste konto bankowe, na które urząd pracy przelewa premie. Przed podpisaniem umowy o staż warto zapoznać się z kolejnością kont osobistych i otwarciem konta. Obecnie konto w mBanku dla dorosłych jest w 100% darmowe, jeśli spełnione są dwa warunki.

Zatrudnienie po stażu i wstępnych badaniach lekarskich

Stażysta przeszedł pomyślnie badania lekarskie, więc z jednej strony można przyjąć, że zatrudnienie powinno nastąpić po stażu, w na tym samym stanowisku lub w takim samym rodzaju działalności, jakie wykonywał stażysta, jego wstępne badanie lekarskie zachowuje ważność, a badania kontrolne nie są obowiązkowe (jeśli np. były stażysta kontynuuje pracę jako pracownik, wręcz przeciwnie, staż nie stanowi stosunku pracy.Art.229 Kodeksu pracy stwierdza obowiązek przeprowadzenia wstępnych badań lekarskich w przypadku braku przerwy między poprzednią a kolejną czynnością lub gdy jest ona krótsza niż 30 dni oraz ciąża, urlop i choroba). i wstępnych badań lekarskich.